බ්ලොග් ලියන එකත් හරි ෂෝක් අප්පා කම්මැලිකමට.
මට මේ ලඟදි අහම්බෙන් blog එකක් කියවන්න හම්බුනා. ඉතින් එක කියෙව්වට පස්සේ මටත් බ්ලොග් එකක් කරන්න ඇත්නම් කියල හිතුන පාර නැවතුනේ බ්ලොග් එක හදල. මෙහෙමයි බ්ලොග් සාහිත්‍යක් තියනවනේ මම ඔහේ ලියනවා. මෙලෝ හසරක් නොදැන ලියනවා. එත් මම මේ බ්ලොග් එක කොරටම කරනවා. [ "කොරයි කොරයි" කියල දැන් ඉතින් ප්‍රවීන බ්ලොග් අයියල අක්කල මට හිනා වෙනවා ඇති] මම මේ ෆීල්ඩයට අලුත්. ඉතින් මේ දවස් වල පටන් අරගෙන කරගෙන යනවා. තවත් දෙයක් තියනවා. මම copy කරන්නේ නම් නෑ.. එත් ප්‍රවීන blogger ඇත්තෝන්ව ආදර්ශෙට ගන්නවා. එහෙම හොඳයිනේ....
මම විශේෂයෙන් ස්තුති කරනවා මගේ "වින්දික" [ඉස්කෝලේ කල්ලියේ] සහෝදරයට. මගේ බ්ලොග් එකේ පළමුවෙන්ම මාත් එක්ක ඉන්න කෙනා විදිහට ආවට. වින්දික මචන් උඹටයි මේ මල් මිට.....
ඉතින් මීට පස්සේ බ්ලොග් එක follow කරන ඈයෝ තරහ ගන්ට එපා. එයාලට වෙනමම මල් දුන්නේ නෑ කියල. මගේ පලවෙනි follower තරමටම ඔයගොල්ලොත් වටිනවා.
උපමා උපමේය අහලකවත් නැති, වක්‍යලන්කාර පේනතෙක් මානෙක නැති වුනාට.. මට ලියන්න පුළුවන් හොඳම විදිහෙන් මම ලියනවා.
[කාටවත් හිතල නම් මඩ ගහන්නේ නෑ. වැරදිලාවත් මඩ වගේ දෙයක් වැදිලා තිබුනොත් පමා නොවී සමාවත් ඉල්ලන්න මේ කොල්ල එවරෙඩි..
හි හි. මේ ලියන ශෛලියට මම කැමතියි. අන්තිමට කියවපු පොස්ට් එක දැකලා මුළු බ්ලොග් එකම කියවලා ඉවර කරන්න හිතුනා.
ReplyDelete