"සරමෙන් බැරිනම් අමුඩෙන්"

ගමේ ගෑණු ටික එකතු වෙලා පිහිටවගත්තු "සීතා බලකාය" සංගමේ හදිසි වැටලීම් හින්දා ගමේ කොල්ලෙක්ටවත් නිදහසේ පාරට තොටට බහින්ඩ බෑ. මගුල... හිටපු ගමන් ගෙවල්වලට පැනලා සුදු රෙද්දක් ඔලුවට දාලා කොල්ලෝ පැහැරගෙන යනවා. කොල්ලෝ විතරක් නම් මදැයි පණ යන්ඩ ඔන්න මෙන්න තියන සීයාලත් අරං යනවා. කාන්තාවන්ගේ  මානව අයිතිවාසිකම් කඩ කරන හැම එකාටම "සීතා" දඬුවම් දෙනවාලු. බලකායේ ජාතික තේමාව "ලිප්බොක්කෙන් ඔබ්බට ගිය චීත්තයට හෙට දවසක්". සීතා බලකායේ ප්‍රතිපත්ති ප්‍රකාශයේ හැටියට මුලික කාන්තා අයිතිවාසිකම් කියලා කියන්නේ,

1. කෙල්ලන්ට බූට් තියන කොල්ලන්ට එරෙහිව නැගී සිටීම,
2. බිරිඳගේ සති අන්ත සාප්පු සවාරිය, ඩිනර් අවුට් එක වර්ජනය කරන සැමියන්ට එරෙහිව සටන් කිරීම
3. දර පලා, වලන් හෝදා, ගෙදර දොර වැඩවලට උදව් නොකරන සැමියන්ට දඬුවම් දීම
4. අසල්වාසී කාන්තාවන් සමග වැඩිපුර අල්ලාප සල්ලාපයේ යෙදෙන ස්වාමියන්ට දඬුවම් දීම
5. වාර්ෂික සංවත්සර, උපන් දින, විවාහ සංවත්සර අතපසු කරන සැමියන් චෝදනාවට ලක්කිරීම
6. සැමියන්ගේ අනියම් බිරින්දෑවරුන්, තම සංවිධානයට බලෙන් බඳවා ගැනීම,
7. පිරිමින් බීමට ඇබ්බැහි කරන හන්දි වල, ටවුන්වල  තියන බාර් කුඩු පට්ටම් කර බිමට සමතලා කිරීම
8. පුරුෂයින්ගේ ශරීර මේද තට්ටුව වැඩි කර ස්ථුල භාවය වැඩි කරන හරක් මස් කඩ ගිණි තබා සැමියාගේ සෞඛ්‍ය රැක ගැනීම.
9. මාසික පඩිය මුළුමනින් අතට ගෙන වියදම් කළමනාකරණය කිරීමේ බලය කාන්තාවන්ට ලබාගැනීම

තව ලොට්ටයක් තියේ මට නම් මතකත් නෑ.

අපේ රම්බා, උගේ කෙල්ල සකුන්තලාට අඩිය උස හෙන පතරංග බූට් එකක් දීලා. ඌ නම් කිව්වේ කෙල්ල බුට් එකක් ඉල්ලලාමයි කෑවේ  කියලා. කොහොමෙන් කොහොම හරි කෙල්ල සකුට මල පැනපු පාරට දහ අතේ හැපිලා වැලපිලා අන්තිමට බැරිම තැන "සීතාබලකායේ" හෙඩ් ඔෆිස් එකට කම්ප්ලේන් කරලා. හුට්ටප්පරේ කියන්නේ බලකාය රන් කරන කෙසෙල්කොටේ වත්තේ සොෆිනස් අක්කා එදාම මහා රෑ එක පාරට, සීතා බලකායෙ සෙබලියෝ එක්ක ෆ්ලෑෂ් රෙයිඩ් එකක් දාලා රම්බාව උස්සලා. බලකායේ සෙබලියෝ ටික එකතුවෙලා රම්බාට නොසෑහෙන්න අතවර කරා කියලා තමයි රට්ටු නම් කතා වෙන්නේ.

මේ සිද්ධ වෙන අසාධාරණේ තවත් ඉවසන්ඩ බැරි හින්දා මම, රම්බා ප්‍රධාන කොටගෙන ගමේ පීඩිත, නිර්ලජ්ජිත පිරිමි කැල එක්කාසු කරගෙන පිහිටුවාගත්තා "මහා රාමා බලකාය" කියලා අන්තර්ජාතික සංවිධානයක්. මේ දවස්වල රාමායනයේ චරිතවල පුනරාගමනයෙන් රටේ මිනිස්සුන්ගේ දැවෙන ප්‍රශ්න වලට හෙන තිරස්චීන විසඳුම් දෙන එකේ ඉතිං අපිත් හිතුවා රට වෙනුවෙන් මලත් කමක් නෑ  "සරමෙන් බැරිනම් අමුඩෙන්" කියලා පාරට බහින්ඩ. ගමක් ගමක් ගානේ ගිහින් අපි දැනුවත්කිරීම් කරා. ප්‍රාදේශීය මට්ටමෙන් "මහා හනුමා බලකාය" කියලා උප සංවිධානයක් පිහිටුවලා අපේ බලය තරකරගත්තා. දැන් ඉතිං කවර කතාද. අපි තමයි පොරවල්.

ගමේ ගෙවල්වල ළමයි ඉස්කෝලේ යන්නේ නෑ, කන්නේ නෑ, බොන්නේ නෑ, ළිං වලට වැටෙනවා, හොයන්න බලන්න කවුරුවත් නෑ, ඇඟට  ටීවී පෙරලගන්නවා.. ඇයි හත්වලාමේ අම්මා "සීතා බලකායේ" උන්නතිය වෙනුවෙන් කැප වෙනවා, තාත්තා "රාමා බලකායේ උන්නතිය වෙනුවෙන් කැපවෙනවා. ළමයි අයාලේ යනවා.

මේ ලඟදි දවසක "සීතා බලකාය" ගමේ  හංදිය ගාවා පාර හරස් කරලා වලං මුට්ටි, සාස්පාන්  පොලේ ගහල හෙන සද්දයක් දැම්මා. අන්තිමට පාරේ වලං කටු විතරයි. පෙළපාලිය ඉවර වෙලා යන ගමන් වලං කඩෙන් වලං අරන් ගියේ. අපි ඒ රැලියට විරුද්ධව සරම විතරක් ඇඳගෙන සාමාකාමී පෙළපාලියක් ගියා. ඇයි යකෝ අපේ ප්‍රශ්න වෙනුවෙන් අපි හඬ නගන්නේ නැතුව අපේ මරුන සීයා වලෙන් නැගිටලා ඇවිත් හඬ නගන්නයෑ.. මේ දවස්වල අම්බානක බිසී, කතාවක් ලියාගන්නවත් වෙලාවක් නෑ, අර හමු, මේ හමු ජනහමු, කෙළවරක් නෑ..ළඟදීම හොමෙබෙන් ගිහිං හොට බිම ඇනුන ගමන් ආයේ මොනා හරි ලියන්න හිත හදාගන්නකම් මේ මදැයි.