Wednesday, November 8, 2017

උගන්වා නැත්තේ ඇයි ?

නෙක පැහැති
සුවඳැති මල්,
හොවා ඇකයෙහි,
වරින් වර
එකිනෙක ගෙන,
බිම දමා පාගයි ඔබ,

කොක් හඬලා සිනාසෙයි,
මහ හඬින් වැළපෙයි,
කිසිවක් සිදුනූන ලෙස
නිහඬව ඉන්නයැයි අයදියි,


සිය දහස් වෙනි වරටද
ඔබ පසුකර හමාගිය මම,
ඒ කාන්තාර සුළඟයි...


වියරු වූ විට ප්‍රේමය,
මේ ලෙසිනි මෙලෙසැයි,
හද රිදුම් පමණැයි,
කිසිවෙක් කිසිවිටක මට
උගන්වා නැත්තේ ඇයි..!

 
~ කන්ෆියුස්ඩ් රයිටර් ~

No comments:

Post a Comment