අදිසි හස්ත

ජීවිත මාවතේ පළමු කාර්තුව අවසන් කරමින් සිටින ඇය ඉන්දීවරී නම් විය.කුලවත් වලව් පලන්තියක විසු ධනවත් දෙමාපිය යුවලකට දාව උපන් ඇය ජීවත් වුයේ දෙමාපියන්ගෙන් උරුම කරගත් අවේනික ජීවන දෘෂ්ටියක් ඇතිවය. දවසින් දවස සීග්‍රයෙන් සමාජයේ සිදුවනවෙනස්කම් වලට අනුගත වීමට ඇගේ දෙමාපියන් මෙන්ම ඇයගේද කැමැත්තක් නොවීය.
පාරම්පරික සාම්ප්‍රදායික චින්තන රටාවන් වලින් අත්මිදීමට සිදුවීම ඔවුන් සැලකුවේ අවනම්බුවක් විඳීමට සිදුවන්නක් ලෙසය.

එහෙතුවෙන් පරම්පරාගත චාරිත්‍ර වාරිත්‍ර අකුරටම ඉටු කිරීමට ඔවුන් නිතරම වගබලා ගත්හ.සුදුසු කාලය එළඹී කල්හි මව් දෙමව්පියන් වෙහෙසුනේ තම ආදරණීය දියණියට විවාහයක් කරදීමටය. ඒ සඳහා වලව්වේ ඒ කටයුත්ත පරම්පරාවෙන් පරම්පරාවට බාරව සිටි කපුවෙකුට නියම කෙරිණි.

එහි ප්‍රතිපලයක් වශයෙන් "මැදමංකඩවර වලව්ව" වෙත දීගෙක යෑම සඳහා අකමැත්තෙන් වුවද සූදානම් වීමට ඇයට සිදුවිය.

ඉන්දීවරී "මැදමංකඩවර වලව්ව" වෙත කැන්දාගෙන ආ දිනයේ පටන් දුටු වලව්ව වසා අවට පවතින අන්ධකාරයට දැඩිසේ සාප කළාය. හාත්පස අඳුරට හේතු වූ රූස්ස ගස් වලින් හා විශාල ස්ථම්භ වලින් සමන්විත "මැදමංකඩවර වලව්ව" ගුප්ත කම ඉහවහා ගිය ඉපැරණි වලව්වක් බව ඇගේ මනසේ සටහන් කරන්නට සිතුවිලි සමත් විය.

අඩක් විවෘත කල විශාල කවුළු පියන් තුලින් නික්මුණ අදුර මිශ්‍ර වූ සිහින් ආලෝකය විශාල සාලය පුරා තැනින් තැන පිළිවෙලට  තැන්පත් කර තිබුණු වටිනා පැරණි භාණ්ඩ එකතුව මත වැටීමෙන් ප්‍රතිබිම්බනය වන්නා වූ දර්ශනය ඇගේ සිත තුල විකාර රූපි සිතිවිලි මෙන්ම නාමිකව සඳහන් කල නොහැකි හැඟීම් රාශියක් ජනිත කිරීමට සමත් විය.

ලී තරප්පු පෙළ දිගේ ඉහල මාලයට පිවිසේත්දී නාස් හනු කඩාගෙන යන පුස් ගඳ ඇතිවන්නේ කාලෙකින් නඩත්තු නොකළ රට උළු වහලේ උළු කැට බුරුල් වීම නිසා වැසි දිනවල වහලයෙන් එන දිය සීරාවක් සොල්දොර මත තැන්පත් වීම නිසා බව සොයා ගැනීමට ඇයට අසීරු නොවිය. වසර ගණනකින් විවෘත නොකළ පාත මාලයේ ගබඩා කාමරයද ඇතුළු තවත් කාමරයක් ඇයගේ උපදෙස් මත කුලී කරුවෙක් ලවා අස්පස් කර දැමු ඇය එහි දොර ජනෙල් හැර තබා පෙර පැවති මුසල ගතිය පලවා හැරීමට සමත් වුවාය. 

මෙසේ කාලයක් ගත වෙත්දී වලව්වේ පැවති අඩුපාඩු එකින් එක සොයා ගනිමින් ඒවා පිළිසකර කිරීමෙන් හා පිළියම් යෙදීමෙන් මැදමංකඩවර වලව්වට නව එළියක් අත්කර දෙමින් වලව්වේ පරිසරයට පුර්ණ වශයෙන් අනුගත වන්නට ඇයට හැකි වුනා සේම මුණසිංහගේ හොඳ හිතද ඉක්මනින් දිනා ගැනීමටද සමත් විය. එහෙතුවෙන් මුණසිංහ හා ඉන්දීවරී අතර යහපත් පවුල් ජීවිතයකට පැහැදිලි අඩිතාලමක් ගොඩනගා ගැන්මට ඇගේ චර්යා රටාවන් හේතු විය.  

නමුත් ඇගේ සිතේ වලව්ව පිළිබද පැවති නිර්නාමික හැඟීම ඒ සැනින් යටපත් නොවීය.

සතියේ බොහෝ දිනවල පාන්දරින්ම තමන්ගේ පුද්ගලික වතු යායවල් වල රාජකාරී කටයුතු සඳහා මොරිස් මයිනර් රථයෙන් පිටත්ව යන මුණසිංහ පෙරලා වලව්වට පැමිණෙන්නේ රාත්‍රී අඳුර පොලවට වැටී හෝරා කීපයක් ගතවුවාටත් පසුවය.

මෙවන් දිනවල ඉන්දීවරී වලව්ව තුල තනි වුවාය.

ඉවුම් පිහුම් කරන වයෝවෘධ කාන්තාව හැරුණු කොට වත්ත පිටිය බලාකියා ගැනීමට සිටි විලියොන් උන්නැහේටද වලව්ව ඇතුලට ඒමට අවසරයක් නොවිය. එහෙතුවෙන් කුස්සි අම්මා මුළුතැන්ගෙටත් විලියොන් උන්නැහේ වත්ත පිටියටත් අමතරව මුළුතැන්ගෙටත් පමණක් සීමා විය. 

පාළුව තනිකම ගෙවා දැමීමට හා කාලය කා දැමීමට ඉන්දීවරී මැහුම් ගෙතුම් තෝරාගත්තේ එය ඊට හොඳම විසඳුමක් යයි සිතාය.දවසේ බොහෝ වෙලාවක් එකී කාර්යෙහි නිරත වීම සඳහා ඇය ඉහල මාලයේ ද්වාරයක් අභියස තැනුණු සඳලුතලයක් තෝරා ගත්තාය.

ඉඳහිට වුවද වලව්වට එපිට ගුරු පාරේ ගමන් ගන්නා අයෙකුට මේ ඉඳගෙන සිටින්නේ ඇය කියා අනුමානයක් නොමැතිවම කිව හැකිව තිබිණි.

දෑත සහ දෙඇස මල් රාමුව මත රඳවා තබා ගැනීමට ඇය සමත් වුවත් ඒ අකාරයෙන්ම ඇගේ සිතද ඈ අසල රඳවා ගැනීමට ඇයට හැකියාවක් නොවීය.

ඉඳිකටුව හා පාට යෙදු රජ්ජුව ඇගේ ඇඟිලි සමග ඔට්ටු වී සළුව මත මල් රටා මැවෙද්දී කාගේවත් අනුබලයකින් තොරව තමන්ට හිතු තැනක යාමට තිබෙන අයිතිවාසිකමෙන් ඇගේ හිතත් ප්‍රයෝජනය ගත්තේය.  

 සිත, සීමා රහිතව වලව්වේ තැන් තැන් වල ඇවිදිද්දී යටපත්ව පැවති නිර්නාමික සිතුවිලි හිස එසවීය.

ඇය ආයාසයෙන් සිත මැඩ ගත්තාය.එවන් අවස්තාවක ඇය ඇගේ සිතට විලංගු දාගත්තේ ඉහලට හුස්මක් ගෙන එය තරමක් වේගයෙන් පිටකර හරිමිනි.

සුළු මොහොතකට පමණක් ඇගේසවිමත් අදෘශ්‍යමාන විලංගු වලින් ගැලවීමක් නොලැබුණු හිත ක්ෂණයෙන් ඉඩක් ලැබුණු සැනින් එසැනින් නැවතත් දසත සැරිසරන්නට විය.

එසේ ඇයට හොරෙන් නික්මුණ සිත අවසානයේ නතර වුයේ "මේ වලව්වේ භූත දෝස, හොල්මන් තියෙන්න බැරිද" යන කල්පිතයට සමාන තැනකිනි.

කල්පිතය ඇගේ සිතේ බොහෝ තැන්වල ප්‍රධාන සිතුවිල්ල වූ කල ඇය සිතට විලංගු දාගන්නේ නැත.
ඇය ඒ කල්පිතය යතාර්තයක්ද යන වග ඔප්පු කිරීමට වෙහෙසුනාය.

කල්පිතය බිඳීමට ප්‍රථම ඇය එවන් භූත දෝස හොල්මන් මේ වලව්වේ ඇති බව තහවුරු කොටගෙනය පිලියමක් කිරීමට ඉටා ගත්තේ. අත රැඳී මල් රාමුව මෙන්ම මැහුම් ගෙතුම් උපකරණ රැගෙන දිනපතා සඳලු තලයට පැමිණෙනවා හැරුණු කොට සළුව මත මැහෙන රටාවක් නැත.

ඒ ඇය ඇගේ සම්පුර්ණ අවධානය වලව්ව වෙත යොදවා සිටි නිසාය. 

  

දින කීපයක සිදුවීම් එකිනෙක ගලපා ගත් කල, තරප්පු පෙළ මතින් කිසිවෙක් ඇවිදින විට නැගෙන "කිරිස් කිරිස්" හඬත්, හිටි හැටියේ තිබුණු බඩු බාහිරාදිය අතුරුදහන් වීමත්, මල් බඳුන් බිම පතිත වීමත්, බත් පතේ වැලි කැට තිබීමෙනුත් යන දර්ශක කීපයක් මත ඇගේ මතය ඇස් පනා පිටම තහවුරු විය.

කවුරුත් නැති මේ නිවස තුල භූතයන් හොල්මන් කරන බව පිළිගැනීමට ඉහත ශාක්ෂි ඇයට හොඳටම ප්‍රමාණවත්ය.  

අවසානයේ ඈ නිගමනයකට එළඹුණාය.

දැන් දැන් ඇගේ ඒක චෛතසික මතය මේ වලව්වේ හොල්මන් භූතයන් වාසය කරන බව එකහෙලාම පිළිගනී.

මෙතුවක් රහසක්ව තබා ගත් සියල්ල ඇය එකින් ඒක පැහැදිලිව මුණසිංහ සමග සුදුසු වෙලාවක් බලා පැවසුවාය. 

ඈ සිතු අයුරින්ම ඇගේ පුහුමත විශ්වාස කිරීමට මුණසිංහ කෙසේවත් සුදානම් නොවීය.

"මහත්තයා ඇයි මං කියන දේ කනකට නොගන්නේ.? මේ වලව්වේ හොල්මන් තියනවා." 

"ඉන්දීවරී........ විකාර කියවන්නේ නැතුව පැත්තකට වෙලා ඉන්නවද" 

"විකාර, ඔව් මං කියවන්නේ විකාර, මහත්තයත් තනිපංගලමේ දවසක් හිටියොත් තේරේවි මං කියන්නේ ඇත්තක්ය කියල"

"ඉන්දීවරී"

ඇය යමක් පැවසීමට ගොස් නතර කළාය.  

"..............................."

නැවත මොන මොනවදෝ තොල් මත මැතිරූ ඇය කී දේ මුණසිංහට නොඇසුනාට වඩා එය උනන්දුවකින් ඇසීමට මුණසිංහට අවශ්‍යතාවයක් නොවුනි.  

කොතෙක් දවසක් තමන්ගේ අදහස මුණසිංහ වෙත පැවසීමට යත්දී  ප්‍රශ්නයට විසඳුමක් වෙනුවට ලැබුනේ දෙදෙනා අතර පැවති ඇයිහොඳයියත් පලුදු වීමය.

වෙනදාට වඩා බොහෝ අසහනයෙන් කාලය ගෙවා දමන ඉන්දීවරී අවසානයේ තම දෙමාපියන්ගේ මාර්ගයෙන් කට්ටඩියෙක් කැඳවා විශාල තොවිලයක් වලව්වේ පැවැත්වීමට සුදානම් විය.

මුණසිංහගේ මේ පිළිබද එතරම් කැමැත්තක් නොවුනද තම බිරිඳගේ පුහු මතය බිඳීමට මෙමගින්වත් හැකිවේදෝයි සිතා කරබාගෙන සිටියේය.   

තොවිලය රැයක් පුරා පැවැත්වීය. කට්ටඩියා තම වගකීම හරියටම ඉස්ට කල බව තොවිලය අවසානයේ ඉන්දීවරීගේ අදහස විය.

දැන් ඉන්දීවරීගේ හිත නිදහස්ය. නැවතත් පෙර තත්වයට පත්ව ඇත.

දෙදෙනා බොහෝ සතුටින් කාලය ගත කළහ.

මේ කාලයේ ඉන්දීවරී මවක් වීමට සුදානම් වෙමින් සිටියාය.

කාලය මාස කීපයක් ගතවිය.

  

      

නැවතත් පෙර කී භූත ලක්ෂණ වලව්ව තුල මතුවන්නට විය. 

"මහත්තයා"

"ඉන්දීවරී ඇයි'

"අපි කරපු තොවිලේ වැඩක් වෙලා නෑ වගේ"

සියල්ල වටහා ගත් මුණසිංහ කෝපාවිෂ්ට බවක් තම මුහුණට ආරෝපණය කරගනිමින්

"මගේ යකා අවුස්සගන්න ඒක වහාම නතර කොලොත් හොඳයි ඉන්දීවරී, මම ආයේ නොකිව්වය කියන්න එපා"

පසුවදන

ඉන්දීවරී දුටුවේ සතයක් නොව. එය ඇය විසින්ම හදා ගත් පුහු මතයකි. එක සිතිවිල්ලක් ගැන ඕනෙවට වඩා සිතීමෙන් අවසානයේ එයින් අත්මිදීමට නොහැකි තත්වයකට පත්වේ. 

   

තරප්පු පෙළ මතින් කිසිවෙක් ඇවිදින විට නැගෙන "කිරිස් කිරිස්" හඬ නැගුනේ මෙතුවක් ඇය එන තුරු වසා දමා තිබුණු සාලය තුලට හිරු එලිය වැදීමෙන් තෙත බරියම් වී තිබුණු සොල්දොරේ ලෑලි වල සිදුවූ විපර්යාසය හේතුවෙනි.  

හිටි හැටියේ තිබුණු බඩු බාහිරාදිය අතුරුදහන් වීම වුයේ, ඇගේ කල්පනාව මේ සිතුවිල්ල නිසා දැඩි ලෙස පීඩාවට පත්වී තිබීමත් ඇයගේ නොසැලකිල්ලත් හේතුවෙන්මය  

මල් බඳුන් බිම පතිත වුයේ හරින ලද කවුළු පියන් පත් තුලින් වලව්වට වැදෙන සුළං නිසාය

බත් පතේ වැලි කැට තිබුනේ කුස්සි අම්මා ඉතා වයස් ගත වීම නිසා හාල් ගැරීම හරිහරි සිදු නොවුන නිසාත්ය. 

මේ සියල්ල කියව අවසානයේ යම් ප්‍රශ්නයක් පාඨක ඔබ හට මතු වුවොත් " සෑම දෙයකටම සීත හා සිතුවිල්ලේ ස්වභාවය මුල්වේ" යන සිතුවිල්ල සිහි තබාගැනීමෙන් ප්‍රශ්නය විසඳාගත හැක. 

එත් නොහැකිනම් පහත කමෙන්ටුවක සටහනක් කරද පිළිතුරක් ලබා ගත හැක