සම්භාෂණය

"බෙල් ඒක වදිනකම් බලාගෙන හිටියේ මම"

"මොකටද...?"

"ඔයාව හම්බවෙන්න"

"මාව....?"

"ඔව්...ඔයාව, ඒක නෙමෙයි, මට ප්‍රශ්නයක් තියනවා"

"හ්ම්, ඉතින් කියන්න මොකක්ද"

"එකක් නෙමෙයි ගොඩක්...මේ දවස් වල මට අමුතු අමුතු දේවල් හිතෙනවා"
"අමුතු දේවල්...ඉතින් ඒක ප්‍රශ්නයක්ද...අද කාටද ප්‍රශ්න නැත්තේ ?"

"හ්ම්...ප්‍රශ්නයක් නොවන ප්‍රශ්න..ඒත් මට ඒවා ප්‍රශ්නයක්....හඳෙන් මටම කියල ඉඩම් කෑල්ලක් අරන් දාන්න, හඳ එලිය බෝතලේකට දාගෙන තියා ගන්න, මල් සුවඳ රුපියල් දෙකේ සිලි බෑග් එකක දාලා ගැට ගහලා තියාගෙන ඔයා ඉස්සරහට ඇවිත්  "පොහ්" සද්දෙට ඒක පුපුරවන්න, කඩින්ට කුඹින්ට මත් වෙනකම් මල්පැණි පොවන්න, හුස්ම හිර වෙනකන් වතුර යටට වෙලා ඉන්න, හුස්ම ගන්නේ නැතුව පපුව පැලෙනකම් ඉන්න, රතිඤ්ඤයක් මිටමොලෝල ඇඟිලිවල හිරකරගෙන පත්තු කරන්න. අලුත් භාෂාවක් හොයා ගන්න, ආදරේ වෙනුවට ආදේශකයක් හොයා ගන්න, දෙබස් වලින් විතරක් කතාවක් ලියන්න, ඔයාට ආදරේ කරලා බූට් එක තියන්න",

"අන්න ඒක පට්ට අයිඩියා එක"

"කෝකද පට්ට...?  ඔයාට ආදරෙයි කියලා  බූට් එක තියන එකද? දිමින්ට මල්පැණි පොවන එකද....ආදරේට ආදේශකයක් හොයන එකද?"


"කෙහෙම්මල"


"එහෙනම්"

"දෙබස්වලින් විතරක් කතාවක් ලියන එක"

"ඇත්තටම දෙබස් වලින් විතරක් කතාවක් කියන්න බැරිවෙයිද"

"කතාවක්..... හ්ම්.. ම්ම්ම්ම්...දෙබස් වලින් විතරක්...උත්සාහ කරලා බලන්න, සමහර විට බැරිවෙයි, මම හිතන්නේ නෑ පුළුවන් වේවි කියලා."

"එහෙනම් පට්ට කිව්වේ...?..අපේ යාලුකමේ නාමෙන්වත් ඔයා මාව බොරුවටවත් දිරිගන්වන්නේ නෑ"
"ඔව් මම බොරුවට කැමති නෑ, බොරුව ජීවිතේට පිළිලයක්"

"ඒත් ආදරේ කරනකොට බොරුවට හරි බොරු කරන්නත් ඕනේ"

"කවුද කියන්නේ..අනික අපි ආදරේ කරන්නේ නෑනේ"

"අපි ආදරේ නොකරන ඒක ඇත්ත....ඒත් මම කියන්නේ, ගොඩක් වෙලාවට අපි දකින හැම දේම ඇත්ත නෙමෙයි, මතුපිටට පේන ඇත්තට යටින් බොරුවක් තියනවා"

"කොහොමද කියන්නේ....?"

"පොඩ්ඩක් මෙහාට එන්න, හෙමින් හෙමින්, සද්ද කරන්න එපා...බලන්න මේ කුඹි පේලිය දිහා...පොඩ්ඩක් හිතන්න.. ඔයා හිතන්නේ මේ කුඹි එකමුතුයි කියලද...?"

"ඔව්, එකමුතුයි විතරක් නෙමෙයි උන් හරි කඩිසරයි,"

"කෙහෙම්මල, හොඳට බලන්න, ඔතනට බත් ඇටයක් දාලා....වෙන්නේ මොකද කියලා, උං එකෙක්ට එකෙක් නෑ, උං බත් ඇටේ වෙනුවෙන් සටන් කරනවා, පොරකනවා, අපිට පෙන්නේ උං එකමුතුව බත් ඇටේ ගුලට අරං යන්න හදනවා කියලා. උං කොහොම හරි බත් ඇටේ අරන් යන එකාගෙන් බත් ඇටේ පැහැර ගන්න හදන්නේ, මොකද කවද හරි දවසක කුඹි කටක් ඇරලා මිනිස්සුන්ට කියල තියද අපි මේ එකමුතුව කඩිසරව කෑම හොයනවා කියලා. ඉතින් මතුපිටින් බලලා මිනිස්සු හිතනවා උං හරි එකමුතුයි කියලා"

"මට එකඟ වෙන්න බෑ"

"කොහොමටවත් එකඟ වෙන්න එපා..ඒත් තේරුම් ගන්න බලන්න"

"බොරුවද"

"නෑ"

"එහෙනම්...?"

"බොරුවට යටවෙච්ච ජීවිත"

"වැඩක් වෙයිද"

"වැඩක් වෙන්නේ නෑ"

"ඇයි"

"අපි පරක්කු වැඩියි"

"අපි ඉක්මනින් ගියොත්....?"

"ඉක්මනින් එන්න පුළුවන් වෙයි....ඒත් වැඩක් වෙන්නේ නෑ"

"හේතුව....?"

"ලෝකේ හයියෙන් කැරකෙනවා"

"හැම තැනම බොරුව, බොරුව, බොරුව.......බලන්න අර කලුකරගෙන එන අහස, විටෙන් විට අහස එලිය කරන විදුලි එලිය, මේ හීතල හුළඟ, තනිකරම බොරුවක්නේ කරන්නේ, ඔය සද්දේ දැම්මට වහි කියල හිතනවද....?.ඔය ඔයාගේ අතේ මවිලුත් කෙලින් වෙලා, ඒ කියන්නේ ඔයත් බොරුවට යට වෙලා, ලෝකේ හැමෝම බොරු කරනවා, සොබාධර්මේ පවා බොරු කරනවා,  අපි ඒ බොරුවට යට වෙනවා"

"තේරෙනවා මට තේරෙනවා, සමහර විට ඕක තේරෙන්න අපි දෙන්නට විතරක්ම වෙන්න පුළුවන්, ඒත් කවුරු හරි අපේ කතාව අහගෙන ඉඳලා පොතක පත්තරේක ලියලා කාට හරි කියවන්න දුන්නොත් එයාල හිතයි අපිට පිස්සු කියලා, අපි මානසික ලෙඩ්ඩු කියලා."

"අන්න බෙල් ඒක වැදුනා විවේක කාලේ ඉවර වුනා, අපි යමු වාට්ටුවට...නැත්තම් අපි මෙහෙම කතා කර කර ඉන්නකොට අර පිස්සු දොස්තරයි, පිස්සු මිසීලයි අපිට ඇත්තටම පිස්සු කියලා හිතයි,"