"පට්ටයි මචන්...ඒ පැත්තෙන් ඇවිත් යන්න"

"හප්පද බොල පිලිහුඩු කිව්වලු....ර....ර රයිටර්.....දැක්ක කල්...දෙයියන්ගේ වෙඩිමට ඇඩ්මිට් වුනා වගේ සිරාවට ...කොහෙද බං මෙච්චර කල් මකබෑවිලා හිටියේ..අපි හිතුව උඹේ මිනියත් අද හෙට කැළණි ගඟේ පාවෙයි කියලා"

"නෙදකින් විතරක් මුගේ කට" මම කොල බොක්කටම කාරලා පාලං ගැට්ටට උඩින් කෙල පාරක් ගැහුවා. අපරාදේ කියන්ඩ බෑ,  ඒ කෙල තලියම අවේලාවේ අවලමේ යන අසමජ්ජාති හුලං පාරක ප්‍රතිරෝධය එක්ක ප්‍රතික්‍රියා කරලා ආපහු මගේ මුණ මැදට වැටුනේ හෙන අයිස්චර්යක් විදිහට.

කට කැඩිච්ච කතාවක් කිව්වොත් ඉතින් ඒ එක බත් ගුලිය දෙකට කඩාගෙන කාපු  එකෙක්මයි. එක ලේන්සුවට හොටු හුරපු, එක බුරුසුවෙන් දත් මැදපු, එක චුයින්ගම් එක දෙකට කඩාගෙන කාපු, එක වතුර බාල්දියෙන් කක්කුස්සි ගිය එවුන් බලන් ඉන්නේ  බ්ලොග් කතුවර රයිටරයාගේ මල කඳ කැළණි ගඟේ පාවෙනකම්. අද ඊයේ ගෙට වුන ලමිස්සියගේ ඉඳන් මීට ගොඩක් කාලෙකට කලින්  ගෙට වුන වයෝවෘද මහලු  කාන්තාවන්ගේ පවා නියම්  හා අනියම් ආදරය කවාකාරව වගේම  වක්‍රවාකාරව දිනා ගත්ත රයිටර්ගේ වටිනාකම මේ කුහකයින්ට පාදඩයින්ට තේරෙන්නේ නැති හැටි අම්මාප. දුක වැඩිකමට හදවත දෙදරන්ඩ පටන් ගත්ත හින්දා මම ආමාශය කලම්බලා කලම්බලා පිත්තාශයෙන් අහිංසක හිනාවක් කට මැදට ආනයනය කරගත්තා.

"ර ර ර ම්බා......මට වාවන්නේ නෑ..මං  මේ රටින් යනවා රම්බා..ඔව් මං  මේ රටින් යනවා....මේ වින්ද දුක හොඳටම ඇති...මේ කෙනෙහිලිකම් තවත් විඳින්න බෑ......ඉහි..ඉහිහ්..."  රම්බාගේ කරට අතක් දාගෙන පුපුරන්ඩ ලංවෙච්ච රුපියල් දෙකේ බැලුමක් වගේ මුණු තහඩුව හදාගෙන මම කිව්වා. කොහෙද මන්දා ස්ටක් වෙලා තිබ්බ කඳුළු බෝල ලීටරයක් විතර පලිඟු වගේ පොලවට බස බස ගාල වැටෙන්න ගත්තේ දෙකට නැමිලා ඇහැට ඇඟිල්ලෙන් ඇන්න  හින්දා කියලා රම්බා දැක්කේ නෑ . 

"හෑ..!!........" රම්බාගේ මුණ වොට් සීයේ පිච්චිච්ච බලුප් එකක පිලමන්ට් එක වගේ උනා. 

"උඹ මෙහෙන් යනවනම් හොඳයි රයිටර්....මට ඕක උඹට කෙලින් කියා ගන්න බැරුව හිටියේ" හුට්ටාහ්.....! කෙලියා තාප්පෙට ප්ලාස්ටර් පැරිස් කිව්වලු.... මං  බලාපොරොත්තු වුන මුඩ්  එක රම්බාගේ මුනට ආවේ නෑ....ඒ වෙනුවට රම්බා හෙන සන්තෝසෙන් එහෙම කිව්වේ මගේ බලාපොරොත්තු චකබ්ලාස් කරලා.

"....අපේ බාප්පාගේ පුතාගේ ජිල්මාට් පාස්පෝට් ඔෆිස් එකට කියලා අඩුවට වීසා හදල දෙන්නම්...උඹ බය වෙන්න එපා එව්වා ඔක්කොම මම බලා ගන්නම්..උඹ උගේ ඊගාව බෝට්ටුවේ ඕස්ට්‍රේලියා පලයන්...මචන්...ඔව් ....උඹ පලයන්....උඹ අඬන්නේ උඹේ කෙල්ල ගැන දුක හිතිලා නම් ඒ ගැන තඹ දොයිතුවකට බය වෙන්න එපා...උඹේ යුතුකම මම ඒකිට ඉෂ්ට කරන්නම්....උඹේ කෙල්ල මට බාර දීල පලයන්..එයැයි ගැන මම බලා ගන්නම්..."

"අනේ...හ්  මට සමාවෙයන් රම්බා......මම උඹ  ගැන හිතාන හිටිය විදිහ වැරදියි.  සිරාවටම රම්බා කියන්නේ මෙච්චර හොඳ හිතක් තියන උත්තුංග, යාලුවෙක්ද...මට සමාවෙයන් රම්බා මට සමාවෙයන්...සිරාවටම දැන් මට බයක් නෑ...ඉහි ඉහි ඉහි"

"හරි හරි ඔය ටැප  වහලා උඹට වුනේ මොකෑ  කියලා කියකෝ..."

"ඉහි...ඉහි...ඊහි...රම්බා.....උඹට මතකද ග ...ග ....ගම්පහ සීන් එක...?"

"ගම්පහ...?"

"ඔව් ඔව්...අර බ්ලොග් ගෙට්ටුවක්  තිබ්බේ...ඉහි...ක්" මම ඉකියක් අස්සෙන් කිව්වා.

"ඔව් ඔව් අර උඹ සාමාජිකත්වය අරන් ඉන්න අන්තර්ජාතික ලියන්නන්ගේ සංවිධානේ නේද...අර ඔබාමාගේ දුවත් ලියනවා කිව්වේ...?"

"ඔව් ඔව් ඒක තමයි...."

"ඉතින්....?"

"ඉතින් එදා මම ඒකට ගිහින් ආතල් එකක් අරන් බෝඩිමට එනකොට කොම්ඤ්ඤවීදියේදී....සු සු සු....දු..,"

"සුදු කෙල්ලෙක්ට උඹ පැණි හැලුවා....ඒකිගේ අයිය බොට නෙළුවා....නෙහ්...?" රම්බා විරිත්තාගෙන කිව්වා.

"තො...තො ..තොගේ ආච්චිගේ සර්පිනාව.....!!!..නෑ  යකෝ... එදා...එදා සුදු පාටට හුරු වැන් එකක් නවත්තලා මට තර්ජනය කරලා මාව දාගෙන ගියා බං"

"නෑ......හ්....උඹව කිඩ්නැප් කළා .....?" රම්බාගේ උඩු ඇන්දේ රදනක දතක් පහල ඇන්දේ පුරස්චාර්වකයක පැටලුනා.

"ඉහි ඉහි...ඔව් බං.."

"හයියෝ....යෝ..." රම්බා දෑත  ඔලුවේ බදා ගත්ත....."අනේ.....උඹේ පතිවත....උඹ කොච්චර අමාරුවෙන්ද ඕක රැකගත්තේ....අනේ උන් උඹව සමුහ දුෂණය ලක්කලාද....උඹට උන්ගෙන් බලහත්කාරමක් හෙම වුනාද රයිටර්....අනේ කියහන්කෝ.....උඹේ අවයව සේරම කලින් විදිහමයිනේ....උඹෙන් මොනවද ඉල්ලුවේ එවුන්?"

"මගුලක්......!! නෑ...නෑ...අග වක් වෙච්ච තඩි වේවැලක් පෙන්නලා මට තර්ජනය කළා බං  බ්ලොගක් හදල, ලියන හැටි උන්ට උගන්වපන් කියලා...තව හිට්ස් ගන්න රහස් විදි ඔක්කොම කියලා දීපිය කියලා...."

"නැඃ....ඉතින් උඹ කිව්වද....?"

"නැත්තම්....මට කියන්ඩ සිද්ද වුනා රම්බා...මට කියන්ඩ සිද්ද වුනා, මං උන්ට කියාදීපු විදිහට උන් මාර සැටිස් වුනා හැබැයි, මං කිව්වා රාජකීය රහස් දෙකක්.... කියෙව්වේ නැතත් තියන හැම බොගකටම "පට්ටයි මචන් අපේ පැත්තෙන් ඇවිත් යන්න" කියලා කමෙන්ට් දාපන්, අනික් එවුන් ලියන එව්වා ගෙඩි පිටින් උස්සල පොස්ට් කරහන් කියලා...

මට දුක ඒක  නෙමෙයි බං....මට අන්දකයිප්පු කැවිලද කොහෙද බං....බලහන් දැන් මට අයිඩියා එන්නේ නෑ  බං....කතාවක් ලියන්න බෑ  බං...ලිව්වොත් උඹෙයි මගෙයි අවලම්භන මගඩියක් තමයි...දැන් ඒක හරියට ලියාගන්නත් බෑ රම්බා..මෙලෝ රහක් නෑ  රම්බා..මෙලෝ රහක් නෑ....මම ඒක වහලා දානවා ." ඇඬෙන්න ඔන්න මෙන්නය...

"සිරාවටම උඹ බෝග වහනවද බං...?"

--------------------------------------------

අපි දෙන්නා හෙමින් හෙමින් කයිය පිට කඩේ ගාවට ඇවිත් පුස් වඩේ දෙකකුයි කැරපොතු සුවඳ කවපු ප්ලේන්ටි දෙකකුයි ඔර්ඩර් කලා..වඩේ දීසියේ පුස් පිහ දදා ඉන්නකොට මල්එතනා ආච්චියි, ආච්චිගේ මොන්ටිසෝරි යන මුනුබුරයි කඩේට ආවා. පොඩි එකා ආච්චිගෙන් ප්‍රශ්න අහනවා ලොවෙත් නෑ.. ආච්චිට කට උත්තර නෑ..

"ආච්චි....ආච්චි....පොඩි බබ්බු මේ ලෝකෙට එන්නේ කොහෙ ඉඳන්ද......?" පොඩි එකා හුරතලෙන් අහපි...

"දිව්‍ය ලෝකෙන් මයේ පුතේ....දිව්‍ය ලෝකෙන්...."

"හෑ....මාත් දිවිය ලෝකෙන්ද ආවේ...?"

"ඔව් මයේ පුතේ ඔව්...ලස්සන සුරන්ගනාවියෙක් සේද සලුවක ඔතලා පුතාගේ අම්මට ගෙනත් දුන්නා.."

".එතකොට සේද සළුව කෝ ආච්චි.......? මේ මේ.... ආච්චියෙ කසාද බැඳපු අයට විතරද බලාලා හම්බෙන්නේ.....?" දැන් හැදෙන පොඩි එවුන්ගේ ප්‍රශ්න අහලා බබ්බු හම්බෙන්නේ අහක යන අපිටය...  

"බොට දැන්ම වැඩක් නෑ ඒ පැහිච්චකම්...." ආච්චිට මල පැනලා

"ආච්චි...ආච්චි...එතකොට මේ ලෝකේ කොහෙද තියෙන්නේ"

"මේ ලෝක බොලේ පොලෝ මහී කාන්තාව සුළඟිල්ලේ තියාගෙන ඉන්නේ මයේ පුතේ," ඒපාර ආච්චි ටිකක් නිමිලා..."පොලව හෙල්ලිලා භූමිකම්පා එන්නේ ලෝක බෝලේ අතකින් අනික් අතට මාරු කරනකොට"

"හෑ.....!! පොලෝ මහී කාන්තාවටත් පයිත්තියන් නේද ආච්චි....ඔය ලෝක බෝලේ  තියාගෙන පැන  පැන  දෙන්න යන්නේ නැතුව පැත්තකට වෙලා හිටියානම් භුමිකම්පාත් නෑනේ.....!!