මුතු මැණිකේ

ගොම මැටි අතුල
ගෙබිම සාලය මැද,
හැපී හැඬවෙනු ඇසෙයි
පයක බැඳි ගිගිර ඔබ,

සියුමැලිම අංශුව තෙක්
පෙරා රෑ හඳ එළිය,
පොල් අතු වහළයෙන්
වෙන් වෙයි,

නුරා හිස් අහස් මායිම,

නිවී යායුතු බැවින් තව
සුළු මොහොතකින් ඉක්බිති,
මැළැවුණු මුහුණකිනි පහනක්
ඉපැරණි ලී කනප්පුව මත,

සියක් වර දොවා හිස
සීතල උල්පත් ගඟුල් දිය,
ගැල්වූ සඳුන් පුසුඹක් හමා එයි,
කුටියේ දොර සීමාව බිඳ,

"ඉවසුම්" පවුර පාමුල විසිර
බිඳෙමින් සිටි අතරතුර සිත,
දොර උළුවස්සෙන්ය මැවුණේ
මුතු මැණිකේ ඔබේ රුව.

~ කවුන්ටින්ග් රයිටර් ~