"ඌරෙකුයි...ඊරියෙකුයි"

සිතේ ජවය සම්පුර්ණයෙන්ම සිඳුණු කලක ඇතිවන උදාසීනත්වයෙන් හා හිස්බවින් ඔහුගේ ගත පෙලෙන්නට විය. අසම්පුර්ණ වූ බලාපොරොත්තුවක ශේෂ වූ කඩතොළු නිසා පෑරෙන සිතුවිලි වලින් ඔහු අපමණ පීඩා වින්දේය. දරාගැනීමේ සීමාව ඉක්මවූකල්හි දෙනෙතින් පෑහෙන කඳුළු කැට කියාපාන්නේ ඒකපාර්ශවීය වූ බැඳීම්හි අස්ථීර පැවැත්ම හා එතුලින් මතුවන්නා වූ වේදනාවේ අමිහිරි බවම නොවේද යන්න ඉලන්දාරියා තවමත් තේරුම් ගනිමින් සිටින සෙයකි.  වැව මැද ගල් තලාවට පැමිණ බොහෝ වෙලාවක් ගත වුවද, හුදකලාවට දැන්ම සමුදීමේ වුවමනාවක් ඔහු කෙරෙන් දිස් නොවීය. රස්තියාදුවේ කරක් ගසන සුළඟද, සරැලිති නගන  කිවුල් වැව් දියද හිතුවක්කාර කුරුළු නඩයක කිචිබිචියද ඔහුගේ හුදකලාවට එක් කලේ ඌණපුර්ණය නොවුනද,  තමා වටා ඇති ඒ සියල්ල තුලින් ස්ව හුදකලාවට එක් කරන්නේ  සියුම් සරදමක් පමණක්ම බව ඔහුට සිතින.

අතීතයේ පෙර දිනක මෙවන්ම වූ ගොම්මන් අඳුර වැව් දිය වෙලාගත් සන්ධ්‍යාවක ඈ වාරු වී සිටියේ ඔහුගේ උරහිසටය.
මේ දෙස බලා සිටින ඔබ, ඔවුන් පෙම්වතුන් යයි  ඉඳුරාම නිගමනය කරනු ඇති, අකමැත්තෙන් වුවද පිලිගතයුතුව ඇත්තේ ඔබේ තර්කය වැරදි බවය. කිසි විටක ඔබේ දෑසට පෙනෙන දේ මතුපිටින් විශ්වාස නොකරන්න, මන්ද දෑසකට, හදවතක සිතුවිලි විනිවිද දැකිය නොහැකි සේම දෑසින් දකින දෙයකින් පමණක් නිවැරදි නිගමනයකට ඒම  උගහට කරුණක් නිසාවෙනි.

නමුදු ඔබේද මගේද දෑස් මත යම් බලාපොරොත්තුවක සේයාවක් ජනිත කරමින් එකවරම ඔවුන්ගේ දෑස් මත දෑස් පැටලී ගියේ අහඹුවකිනි. ඔවුන් ඔවුනොවුන් දෙස බොහෝ වෙලාවක් බලාගෙන සිටියහ. අනතුරුව බොහෝ වෙලාවකට පසුව ඔවුන් අතර තිබු සියුම් අවකාශය හදිසියේ අසීමාන්තිකව පටු විය. ඔබ නිගමනයකට එළඹෙනු ඇති,  මේ දෙදෙනා පෙම්වතුන් බවත් මේ සිදුවන්නේ ඔවුනොවුන් කෙරෙහි ඔවුනොවුන්ගේ හදවත්වල ඇති ආදරය එකිනෙකාට ප්‍රකාශ කිරීමක් බවත්. විශ්වාස කරන්න...මෙවරත් ඔබ නිවැරදි පිළිතුර දීමට අපොහොසත් වූ බව.

කිටිකිටියේ එකට බැඳුනු දෑඟිලි ඉලන්දාරියගේ සිතට එක් කලේ ජයග්‍රාහී හැඟීමක් වුවද හුදෙක් මේ යයි කිව නොහැකි හැඟීමකට පමණක් වහල් වී සිටි යුවතිය කරන්නේ නොහොබිනාකමක්යි ඔබේ හදවත තීරණය කරනු ඇති. වරදක් කවුරු අතින් සිදුවුනද එය වරදක්මය. එහි සැකයක් නැත. නමුදු හදවතින් ආදරය කරන තම පෙම්වතිය සිප ගැනීම වරදක් ලෙස ඔබ නිගමනය නොකරන බව මා විශ්වාස කරමි. තම පෙම්වතිය සිප ගැනීම පෙම්වතෙකුගේ අයිතිවාසිකමක් බව මම අදහමි. එවිට පෙම්වතියකට පෙම්වතා සිපගැනීම පිලිබඳ ඔබේ අදහස කුමක් විය හැකිද ? සරලය..පිළිතුර එමමය.

එනමුදු ඉලන්දාරියා කෙරෙහි  එවන් වූ ප්‍රේමනීය හැඟීමක සේයාවකුදු නොවුන යුවතිය නොහොබිනා දෙයක් කිරීමට සැරසෙන බව මා පැවසුවේ එබැවිනි. අටුවාටීකා අවශ්‍ය නැත. උවැසි වුයේ යුවතියගේ ස්වරුපය ඔබට පහදා දීමටය. ඇගේ සිතේ ඉලන්දාරියා පිලිබඳ ඇත්තේ සහෝදරකමකට සමාන බැඳීමකි, එය පරයා යන බැඳීමකට යුවතිය සුදානම් නැත. ඇය කෙතරම් දුරට සාධාරණද මම නොදනිමි. බාගවිට ඔබත්.  

වැව් කණ්ඩියේ එහා ඉවුරේ ගිලුන සුර්ය කිරණින් දිලිසුන ඇගේ රන් පැහැ කම්මුල් ඉලන්දාරියා සිපගත්තේ මහත් ආශාව මිශ්‍ර ලොබමකිනි. ඊටත් එහා ගිය ආදරණීය හැඟීමකිනි.  එම උත්තේජනයෙන් බොහෝ වෙලාවක් දෙදෙනාගේම තටු ලැබුණු හැඟීම් සියොතුන්ගේ වෙස් ගෙන හිතුවක්කාර ලෙස අහස සිසාරා පියඹා ගිය කල්හි, ඔවුන්  වාඩිවී සිටි තනබිස්ස පොඩිවී ගියේ මන්දැයි ඔබ මගෙන් නොවිමසනු ඇති. .

"මේ..මෙතන හරියට ඌරො නටල වගේ" වෙහෙසකර ආදරණීය සටනකට පසු ඔහු කිවේ වචනයෙන් විස්තර කල නොහී හැඟුම් සමුදායක් හද තුල තෙරපගනිමිනි.

"ආ...දැන් කවුද ඌරො" ඇය ඔහුගේ දෑස දෙස බලා සිනාසුනේ යටිතොල සපාගෙනය මුහුණට දඟකාර ස්වරුපයක් ආරුඨ කරගනිමිනි .

"ඌරෙකුයි...ඊරියෙකුයි" ඉලන්දාරියා කිවේ අහස සිනාසෙන ගමන්ය.

යුවතිය හිඳගෙන සිටියේ තණ බිස්ස මත එරමිණිය ගොතාගෙනය. යුවතියකට වඩා එම ඉරියව්ව ගැලපෙන්නේ ඉලන්දාරියෙකුට උවද එමගින් ඈ කෙරෙන් අමුතු සුන්දරත්වයක් දිස්විය.  ඇගේ දැඟිලි එක මත එක තෙරපෙමින් තිබුන අතර ඇය යම්කිසි පසුතැවිල්ලකින් පසුවන බවක් පෙනින. දීර්ඝ සුසුමකින් ඉනික්බිතිව ඇය හඬ අවදී කළාය. 

"මොනවා වුනත් විශ්ව...ඕනෙම දෙයක් ඕනෙවට වඩා හිතන්න එපා..මෙතන පොඩි දෙයක් වුනා ඒ දේවත් ඕනෙවට වඩා හිතන්න එපා..ඔයා මගේ මල්ලි..මම ඔයාගේ අක්කා..එච්චරයි...! " ඇය කිවේ හුදෙක් සැහැල්ලු ස්වරයකින්  වුවද එතුල ඉලන්දාරියට තේරුම්ගත නොහැකි යම් කිසි දෙයක් ගැබ්ව තිබිණි.

"තේරුනේ නෑ"

"තේරුම් ගන්න උත්සාහ කරන්න විශ්ව..ගෙවල් වලින් කවදාවත් අපිට එකතු වෙන්න දෙන්නේ නෑ..අනික මම පසුතැවෙනවා.. මම පිලිගන්නවා මගෙන් වරදක් වුනා. මට බෑ දැන දැන ගින්දරට අත දාන්න..මං කෙසේ වෙතත් ඔයාව ඇදලා දාන්න"  ඇගේ වදන් ඔහුගේ හදවත නොසන්සුන් කළේය.

"හදිසියේම...මෙහෙම...? " ඉලන්දාරියාට වචන ගිලිනි. ඉවසුම්ද නොවීය.

යුවතිය  නිහඬය.

අතක් පමණක් නොව, යුවතිය මේ වනවිට ඉලන්දාරියගේ සර්වාන්ගයම දැවෙන ආදරය නම්වූ ගින්නට ඇද දමා හමාරය. නැගෙන ගිනි දැල් වලින් අර්ධව පිළිස්සුනු ජීවිතය ඉන් මුදවා පලක් නැත. එම ගින්නටම  පිලිස්සී මියයනු මිසක අන් විකල්පයක් ඉලන්දාරියට  කොහිද?.

එදා ඇගේ හඬ රාව පිලිරාව දෙමින් දැන් දැන් සවනත දෝංකාර දෙන්නා සේ ඔහුට ඇසින.

දිලිසෙන ඇගේ රන් තෝඩු වල දිස්නය පරයන ආලෝකයක් එවන් දිනවල  ඇයගේ දෙනෙත්වලින් දුටුවා ඔහුට  මතකය. අහිංසක ඒ දෑස්වල අපරිමාන ආදරයක් ගැබ්ව තිබුණු බව ඔහු දැන සිටියේ අදක ඊයෙකද නොවේ. එවන් වූ අප්‍රකාශිත ආදරයක් කුමන හෝ හේතුවක් අරබයා තමාව මෙතරම් අසරණ  කරාවි යයි හෝ මෙවන් ඉරණමක් තමාට අත්කර දෙතැයි හේ කිසිදා නොසිතන්නට ඇති.  

රිද්මයානුකුල විරාමයකට අනුගතව  ඔහුගේ දෑතින් ගිලිහුන තිරුවානා ගල් කැබලි වැටීමෙන්  වැව් දිය මත ඇඳෙන්නාවූ කවාකාර රැලි මත තම අතීතය විනිවිද දැකීමේ නිරර්ථක උත්සාහයක ඔහු යෙදී සිටියේය. අවුල් වූ හිසකෙස්, දිය රැලි වෙතට ඍජුවම නැඹුරු වූ කඳුළු පිරුණු දෙනෙත ඒ බව මොනවට කියා පෑවේය. රත් පැහැ වූ නලියන දෑස් මත සටහන් වී තිබුනේ අපේක්ෂාභංගත්වයේ සලකුණු බවනම් ඉඳුරාම කිව හැකිය. ආදරණීය පාඨකයිනි විශ්වාස කරන්න, ඔහු මේ කතාවේ වර්තමානයේ රඟ දක්වන්නේ පෙම්වතෙකුගේ භූමිකාව නොවේ. එසේනම් මේ කඳුළු කුමක් අරබයා ගිලිහෙන්නේද ඔබ මගෙන් විමසනු ඇති. ඉලන්දාරියෙකුගේ දෙනෙතකින් කඳුලක් ගලන්නේ යුවතියක් වෙනුවෙන් නම් ඒ අහේතුකව විය නොහැකිය.

අසම්මතය වූ කලි අසම්මතයමය. අසම්මතය ප්‍රේමය මූලික කොට ගත් කල්හිදීත් එයද අසම්මතයම වේ. අසම්මතය කරණකොටගෙන බැටකන්නවුන් හට උරුම වන්නේ වේදනාවම මිසක අනෙකක් නොවේ. එබැවින් අසම්මතය සමග පොරබදන්නවුන් එයින් අත්වන ඉරණම භුක්තිවිඳීමට සුදානම්ව අසම්මතයේ හැසිරිය යුතුය. එයද තනි කැමැත්තට නොහැකිය..

අන්ධකාරය වැව් දිය මුළුමනින්ම වසා ගනිත්දී ඉලන්දාරියා නැගිට සිටියේ තවත් දවසක කටුක බව අතීතයට මුහු කර අවශේෂ කටුකත්වය මතු දිනක විඳීමට යලි ඒමේ සුදානම ඇතුවය.